İlk aşerme, ilk heyecan!
Düne kadar kendimi hiç aşerecek biri gibi görmüyordum. Aşerme ile ilgili bayağı bir şey okudum, galiba zaten biraz geçmişte kalmış bir konsept. Daha doğrusu, eskiden Getir gibi hizmetler, Macro gibi her mevsim her garip meyve sebzenin bulunduğu marketler yokken daha dramatize edilebilir bir deneyimmiş.
''Baba adayı bir yaz geceyarısı yollara düşüp portakal arar...''
Neyse efendim, işin bilimsel kısmına da baktım. Diyor ki, eğer dengeli bir şekilde besleniyor ve aşırı aç kalmanıza izin vermiyorsanız, aşerme ihtimaliniz azalır. Ben de buna bağlıyordum, zira meyve sebze protein karbonhidrat hepsini yerken daha neye aşereceğim, gözüm doysun.
Fakat dün, tam eşim akşam yemeği hazırlarken bir anda gözümün önüne, internet sitesindeki bir pop-up gibi, bir Eti Hoşbeş çıktı. Resmen yanıp sönüyor, ye beni, şimdi ye, hemen ye! diyor.
Evde annemin getirdiği Divan'dan çikolatalar var. Tamam çikolata kafeinli diye yemeye çekiniyorum, ama yani Hoşbeş de paketli ürün, hiç masum değil. Şekeri ve ambalajlı ürünleri zaten hayatımdan çıkarmıştım.
Delireceğim, ağzıma o kremasının tadı geliyor, ağzım sulanıyor.
Zavallı 'baba adayı' ne olduğunu anlayamadan son bir haftadır çamaşır, bulaşık, ütü, yemek gibi tüm işleri üstlendiğinden, kendisine bir de aşerme şımarıklığı yapmaya kıyamadım. 'Ben markete gidiyorum, Eti Hoşbeş alacağım.' dedim.
Market evin tam karşısında olduğu ve gidip gelmek yaklaşık 3 dakika sürdüğü için, o da 'ah kıyamam ben karıma...' tribine girmedi, zaten girseydi etler yanardı. Tamam canım, hava almış olursun hem dedi. Markete gidip, o Hoşbeş'i kapıp gelmem nasıl bir hızda gerçekleşti hatırlamıyorum. Büyük bir keyifle, yemek öncesi bir koca paket Hoşbeş'i mideye indirdim. Zerre midemi yakmadı, fazla gelmedi, yemek öncesi tıkamadı :D
Evet genel olarak açım. Öyle aşırı yemiyorum ama normalde yediklerimi inanılmaz çabuk öğütüyorum, 'oh, fazla geldi' dedikten 10 dakika sonra sanki ağzıma iki badem atmışım modunda oluyorum. Ve bu hissi seviyorum.
Aşermeyi de sevdim. Bana kendimi özel ve sıradan hissettirdi.
Hamilelik madalyalarından birini daha gururla boynuma takmış gibiyim. İlk aşerme hepimize hayırlı uğurlu olsun.
Hedefim önümüzdeki dönemde bu kadar mütevazi ve bulunabilir şeyleri değil de daha sofistike, zor bulunur ve pahalı şeyleri aşerip 'baba adayı'na o eski zamanların nostaljisini yaşatabilmek, hayırlısı.
Yorumlar
Yorum Gönder